زندگی با آدم کاری می‌کنه که یک دفعه بلند میشی می‌بینی منتظر هیچ کسی نیستی دلت هوای کسی رو نمی‌کنه. برای جایی دلتنگ نمیشی و آرزوی داشتن چیزی رو‌نمی‌کنی. فقط،می‌خوای که بگذره . انگار که هر مسیری در برابرت مسدود باشه...
اگر همه راه ها را سد ببینیم،لا محاله احساس افسرگی می کنیم.چه خوب است هر راهی را با روزنه ای به نور ببینیم. آیین تربیت اینست که انعطاف به خرج دهند تا نومیدمان نکنند.اما حیف که...
دقیقا در این نقطه از زندگی هستم.
نقطه عطفیه
اگر همه راه ها را سد ببینیم،لا محاله احساس افسرگی می کنیم.چه خوب است هر راهی را با روزنه ای به نور ببینیم.
آیین تربیت اینست که انعطاف به خرج دهند تا نومیدمان نکنند.اما حیف که...
درسته رضوان خانم عزیز دلم
به نظرم خیلی نقطه بدی هم نیست این وضعیت.. مغز ادم اروم میگیره.. کجا میخوایم بریم ؟ اصلا مقصدی نیست
ممکنه بد هم نباشه مثل به تعادل رسیدنه