روز واقعه

سردرد مزخرفی دارم که از غروب تا الان ادامه داره. نه می‌تونم بخوابم نه بیدار بمونم. نور هم چشمهام رو‌می‌زنه.منشیم امروز یه جوری کار می‌کرد که نگم بهتره. دیگه گفتم برو‌خونه استراحت کن در حالی که عصرش قرار بود برم درمانگاه خودم. :))))) رفتم یه دو تا تکه  وسیله بگیرم یه خانمی اومده بود تو مغازه اون قدر چونه زد که کلی معطل شدم.اومدم خونه و شام آماده کردم. صبح خیلی خوب بودم ها از درمانگاه عصر به بعد حالم خوب نیست.دقت کردم از سال ۹۳ تا الان چکاپ نکردم. این که میگن کوزه گر از کوزه شکسته آب می‌خوره راست میگن. 

درباره خندیدن

بین شادی و عصبی شدن خط بسیار باریکیه. اگه کسی زیاد می‌خنده همچینم مطمئن نباشید که حالش خوبه گاهی وقتها خندیدن و شوخی زیاد زنگ اخطار اعصاب و روان آدمهاست

عصر جدید

از این حجم انجام کارهای غیرعلمی در مراکز مختلفمون شرمنده میشم وقتی می‌بینم جز چرخ دنده‌های این سیستمم.

سکوت سرشار از نگفته‌هاست

امروز در مورد چیزهایی که اذیتم می‌کرد به مسئول گفتم و اوضاع خیلی بهتر شد. گاهی حرفهایی که نمی‌زنیم مثل خنجر خودمون رو زخمی می‌کنه. نامه ابراهیم گلستان به چوبک رو خوندم و بگم  من هیچی از ادبیات نمی‌فهمم وقتی آدمهای کوچولوی یه گوشه‌اش اینا بودن.

من گنگ خواب دیده و عالم تمام کر

هر کار کردم که امروز عصر درمانگاه رو کنسل کنم نشد که بشه. احتیاج به مرخصی دارم دور از اجتماع دیوانه سازها