عرض سلام و احترام به شما خوانندگان گرامی،
یک مدتی فاصله گرفتم تا دلزدگیم نسبت به فضای مجازی کمتر بشود. در این مدت اتفاق خاصی در زندگیم نیفتاده جز این که با همسایه مطب آشناتر شدیم و مطب خلوت‌تر شده. کنگره نرفتم و حالا باید امتیاز دونه دونه جمع کنم تا برسه به جایی. دلم می‌خواست تموم مدارک و تحصیلات و‌کتابهام رو می‌تونستم ببخشم به کسی و‌خودم دیگه نباشم اینی که هستم و برای شدنش خیلی زحمت کشیدم تا سال ۱۴۰۰ من کلی دوست و آشنای واقعی داشتم و آینده نسبتا روشنی پیش روم می‌دیدم. گرچه خیلی چیزها هم آزارم می‌داد فکر می‌کردم درس تموم بشه درست میشه. درست که نشد هیچی اسیرتر شدم.
خانم دکتر جان ممنون که دوباره نوشتید
متاسفانه این حال تعداد زیادی از ما آدماست
راه حل: هیچی ، فقط باید زندگی کنیم
فدای محبتتون آلما جانم. راست میگید ولی خیلی به هم ریختم
سلام بر لیلی جان عزیز
ممنون که از خودت خبر دادی
سلام مانی جانم و ممنونم که به یادم بودید