شب چهارشنبه سوریه و  یه کمی دلم درد می‌کنه. چشمام هم خستن و مهمون هم  داریم که کاملا خوابیدن. غمگینم و ای کاش می‌شد بگم خبری نیست . امروز صبح هم درمانگاه مریض دیدم و زار و‌نزار برگشتم خونه. برای عید هیچ کاری نکردیم هنوز ، نه جارو‌پارویی نه آرایشگاه نه چیزی…  راستش من خیلی آدم باجنبه‌ای نیستم که حوصله کامنت منفی  و بحث و جدل داشته باشم . ممنون میشم اگه دوستم ندارین من رو‌ رها کنید به حال خودم در جهل مرکب خودم . جدی میگم. من مث یه ذره غبار هم نیستم تو این گیتی پهناور و شگفت انگیز باید برید  سراغ دنیاهای جالبتر، آدمهای مهمتر . من مگه کی هستم که به حرفم بها میدید؟!!! که پیگیر میشید کی هستم و‌کجام؟