با این که دیگه تاب و توان دوست داشتن رو در وجود خودم نمی‌بینم باید بگم که اعتراف می‌کنم که هیچ لذتی در همه حیات با دوست داشتن کسی یا چیزی با نهایت شوق و انتظار برابری نمی‌کنه. شاید همه تلخیها و رنجهای زندگی در برابر اون لحظه‌ای که در تخدیر عشق به سر می‌بری هیچ باشه.
هر غمی کو گرد ما گردید شد در خون خویش را شاید برای همین گفته‌اند