بوی شکوفه سیب واقعی است. از وقتی درخت سیب داریم این را فهمیدم. حسش  به خوبی بوی شامپو  ایوان سبزی است که بچگیها  می‌خریدیم. اسم شکوفه سیب آمد یادم افتاد به کودکی و جوانی روانم که درست به تردی شیرینی‌های خانگی عید و به لطافت گلبرگ شکوفه سیب بود. هیچ چیزی از دنیا بلد نبودم و تنها اصل درست جهان را عشق می‌دانستم و برایش از جان و دل مایه می‌گذاشتم. برای چیزی که نبود یا کم بود ، بود و نبودم را گذاشتم و سالهای جوانی را نذر کردم. وقتی فهمیدم که نیست وقت هم نبود که راه نویی برای رفتن انتخاب کنم. باید برای همان چیزی که نذر کرده بودم باقی جوانی را هم شمع می‌کردم و می‌سوزاندم و سوزاندم تا بفهمم که ته این خاکستر شدن چیزی جز تسلیم و رضا نبود و نمی‌دانستیم