یه چیز قشنگ خوندم سعی می‌کنم به شکل ساده‌تری بگم اگه بشه. وقتی شما افسرده‌ای روشهایی که مبتنی بر نادیده گرفتن مشکل و دل ای دل کردن و خرید و‌پیک نیک و بیرون رفتنه نمی‌تونه مشکلات رو از بیخ و بنیاد حل کنه. به این روشها میگن دفاعهای مانیک. اگر کسی واقعا افسرده باشه نیاز داره که درمان بگیره.
پ.ن:
بالاخره یه شب مهتاب ماه میاد تو خواب من رو می‌بره…
واقعا نکاتی که بش اشاره میکنید خ ظریف و کاربردی ن.. همیشه تلنگریه واس من..
واقعا ایناها اصلا درمان ریشه ای مشکل نیستن بعد یه مدت حال ادمو بدترم میکنن چون تا قبلش ادم امیدواره این خرید کردنه حالشو بهتر کنه اما بعدش دگ میغهمه با هیچی حالش خوب نمیشه
ممنونم نبات عزیزم امیدوارم غم و اندوه از جان و تنتون دور باشه
دلگرمی و نور چشم همه وبلاگ نویس ها و وبلاگ خون هایی.
نمیدونی چقدر جوابهات به کامنت هایی که برات میزارن و پست هات برامون امید بخش و امیدوار کننده هست.
ایشالا همیشه سایه مبارکت بالاسر وبلاگستان باشه.
ممنونم تراویس. این از مهربونی و لطف شما دوستان مجازیه
واقعیتش من این مطلب رو نخوندمش ولی خودم بهش مدتهاست که رسیدم و برای همین دیگه این بازیا نقش دفاعی هم برام بازی نمیکنه حتی چون این مطلب رو میدونم این کارا حالم رو بدتر هم میکنه. مث که زیر آب باشی و جون بکنی بیای بالا به خاطر یه نفس و بعد دوباره فرو بری داخل، دیگه از این بازی ناامید میشی و وامیدی. ببخشید خیلی دارک شد
آفرین نگار جانم؛ تشبیه خیلی درستیه. گرچه دارک ولی درسته