به نظرم این‌که من طرفدار فوتبال نیستم ضرر بزرگیه. اگه واقعا فوتبال دوست داشتم الان خیلی بهتر می‌تونستم با خانواده ارتباط برقرار کنم. شاید تشویق می‌شدم ورزش کنم.چیزی که من رو بیشتر از همه چیز از ورزش بیزار کرد معلمهای ورزش و ساعت ورزش مدرسه و امتحان دوی ۵۴۰ متر تو استادیوم قدس بود.
پ.ن: مدتیه واقعا حوصله دنیای مجازی رو ندارم.
نباید به خاطر ارتباط با بقیه علایق زورکی در خودمون ایجاد کنیم
نمیشه هم
دقیقا از وقتی برنامه جناب فردوسی‌پور تعطیل شد، اشتیاقم رو به فوتبال از دست دادم. انگار واسه انگیزه‌م تحلیل‌ها و اجرای ایشون بوده!
من هم از کلاس ورزش خاطره خوبی ندارم. دراز و نشست در زمان عادت ماهانه، خیلی اذیتم کرد.
وحشتناک و احمقانه بود کارهاشون. فردوسی‌پور انقلابی بود در ورزش. حیف شد
مسی و رونالدو رو میشناسی دیگه؟
استثنائا