بعد از دست کم هشت، نه سال اهمال کاری و پشت گوش انداختن بالاخره رفتم دندانپزشکی! وضعیت دندانهام خیلی خوب نیست پوسیدگی دارند و لثه هم انگار تحلیل رفته و باید برم پیش متخصص لثه. بعد از عمری می‌تونم لبخند بزنم و نترسم دندونام معلوم بشن ؛ به نظرم قدم بلندی برداشتم…
صبح مقنعه‌ام رو با اتو سوزوندم و امروز مجبور شدم با روسری برم درمونگاه و بعدش هم دندون‌پزشکی.شکل اساتیدم شده بودم :)))
برای جعبه اورژانس مطب هیدروکورتیزون خریدم.
یه دو تا دیفن هیدرامین هم گرفتم واسه سرماخوردگی…
پ.ن:
یه سوالی که برام پیش اومده اینه که چرا و چگونه دندانپزشکها گرافیهاشون رو‌خودشون نسخه نمی‌کنند…
چه کار خوبی کردید
منم باید برم حتما
روسری واسه روحیه خیلی خوبه
آره نباید پشت گوش انداخت دردسر میشه. من خیلی زشت میشم با روسری