دلم میخواد یه بار در آرامش فرندز رو نیگا کنم. یه کلاس روانکاوی میرم که توش بچه ۲۰ ساله هم داریم.احساس سکاکی بودن بهم دست داده. از این که پنجشنبههای مطب روتعطیل کردم و دو ساعت برای خودم سر کلاس هستم خوشحالم…من نمیدونستم روانپزشکی همچین اقیانوس بی سر و تهی است وگرنه میرفتم همون داخلی خود را خوانده وروی پای خود میایستادم…